«کارگاهک»، کارگاه‌های یک‌روزه‌ی آدمک (تهران – مرداد ۱۳۹۸)
اولین دوره از مجموعه کارگاه‌های یک‌روزه‌ی آدمک با عنوان «کارگاهک» برگزار شد.
در اولین کارگاهک آدمک، که روز جمعه ۱۱ مرداد ۹۸ در مؤسسه فرهنگی هنری الف برگزار شد، سرفصل‌هایی از کارگاه‌های گذشته در طول ۶ ساعت آموزشی تکرار شد.
سرفصل‌های آموزشی و مدرسین:
بازیهای بومی و خیابانی (از کارگاه گرگان – بهار ۱۳۹۸)
بازی برای مربیان کودک، به خصوص مربیان موسیقی کودک یکی از بزرگ‌ترین دست‌مایه‌های آموزشی است زیرا از طریق ایجاد هیجان و تشویق به رقابت در کودکان ایجاد انگیزه می‌کند و به مربی یاری می‌رساند تا مفاهیم پیچیده را ساده‌تر به کودکان منتقل کند. در این میان، بازیهای خیابانی که ریشه در فرهنگِ بومی ملت‌ها دارند نمونه‌هایی جذاب برای استفاده در کلاس موسیقی هستند. در این کلاس سعی می‌کنیم بازیهای خیابانی را به بازیهای موسیقایی تبدیل کنیم.
(مستانه حکیمی / هیئت‌مدیره‌ی آدمک / دانش‌آموخته‌ی دانشکده‌ی کارل ارفِ سالزبورگ، کارشناس موسیقی از دانشکده‌ی هنر و معماری / مربی ارف و آواز جمعی، مدرس سنتور)
دور ریختنی‌ها (از کارگاه تهران – تابستان ۱۳۹۳)
هر وسیله با پایان یافتن دوران کاربری خود می‌تواند کاربردی جدید بیابد. این‌جا است که ذهن هنرمند می‌تواند از مضمونی کهنه معنایی نو بیافریند.
در این جلسه با استفاده از دور‌ریختنی‌ها، ابزار صوتی جدیدی می‌آفرینیم تا افزون بر نگه‌داری از محیط زیست، با خلق و اجرای پلی‌ریتمیک‌های هیچان انگیز، به ذهن خویش پویایی ببخشیم.
(فرزان فرنیا / هیئت‌مدیره‌ی آدمک / دانش‌آموخته‌ی دانشکده‌ی کارل ارفِ سالزبورگ/ مربی ارف، مدرس سازهای ضربی)
بازی با سازهای ضربی (از کارگاه تهران – تابستان ۱۳۹۶)
در کلاس موسیقی، خانواده‌ی «سازهای ضربی» نخستین گروه سازهایی است که کودکان با آن آشنا می‌شوند و آن را تجربه می‌کنند. این سازها در عین سادگی در شکل اجرایی قابلیت ایجاد رنگ‌های صوتی متنوعی دارند، کم هزینه، کوچک و کم‌جا، و قابلِ حمل‌اند و
به همین دلیل در بیشتر کلاس‌های موسیقی می‌توان آن‌ها را یافت یا تهیه کرد. در این جلسه بازیهای مختلف ریتمیک و حرکتی را با سازهای ضربی تجربه می‌کنیم و با قابلیت‌‌‌های گوناگون این سازها آشنا می‌شویم.
(نسترن کیمیاوی/ هیئت‌مدیره‌ی آدمک/ دانش‌آموخته‌ی دانشکده‌ی کارل اُرف، کارشناس موسیقی از دانشکده‌ی هنر و معماری/ مربی ارف، مدرس موسیقی در دبستان، مدرس تار)
فقط بازی (از کارگاه تهران – تابستان ۱۳۹۴)
آموزشِ غیرمستقیم از رو‌یکردهای آموزش مدرن است و بازی‌ها ابزاری مناسب‌ِ این رویکرد. بازی‌ها را می‌توان در تمام فرهنگ‌های بومی و مردمی، در مدارس، در کوچه‌های شهر و در کودکی‌ها جستجو کرد و باز یافت.
در این جلسه فقط بازی خواهیم کرد.
(مونا منوچهرى/هیئت‌مدیره‌ی آدمک/ دانش‌آموخته‌ی دانشکده‌ی کارل اُرف، دانش‌آموخته‌ی مرحله‌ی اول کارگاه تربیت مربی با نگرش ارف-شول‌ورک از سان‌فرانسیسکو، كارشناس موسيقى از دانشگاه هنر/ مربی ارف، مدرس آواز و آواز جمعی)
