نگرش نو در شیوه‌های آموزشی
نگرش نو در شیوه‌های آموزشی
گفت‌وگو با نسترن کیمیاوی مدیر اجرایی کارگاه تابستانی تربیت مربی موسیقی کودک
۰۶ مهر ۱۳۹۱ – ۱۴:۰۱
مریم نیک: کارگاه تابستانی تربیت مربی موسیقی کودک با رویکرد «ارف-شول‌ورک» با مربیگری جمعی از دانش‌آموختگان دانشکده ارف سالزبورگ کشور اتریش با هدف گسترش آگاهی و مهارت‌های لازم و با بسترسازی مناسب و جایگزین‌کردن شیوه‌های نو و تغییر نگاه نسبت به آموزش ارف از ۱۳ تا ۱۷ شهریورماه در خانه هنر خرد برپا شد.
در این کارگاه سرفصل‌های آموزشی چون «بازی‌های آوازی»، «بازی، موسیقی و حرکت در مهدکودک»، «کاربرد قصه در کلاس موسیقی»، «فیگورهای ایرانی و بازی‌های حرکتی»، «ریتم و کلام در موسیقی» و «فرم، تصویر و موسیقی» تدریس شد و در کنار آن چهار سمینار «واکاوی تاریخی ارف-شول‌ورک از ابتدا تاکنون» توسط فرزان فرنیا، « ارف-شول‌ورک و گونیلد کیتمن» توسط آرزو ابویی، «خلاقیت در رویکرد اُرف-شول‌ورک» توسط شهرزاد بهشتیان و «لزوم آموزش» توسط فرزان فرنیا برگزار می‌شود. مربیان این دوره را نسترن کیمیاوی، مستانه حکیمی، فرزان فرنیا، شهرزاد بهشتیان، آرزو ابویی و هانیه نیروکسمایی تشکیل می‌دهند. نسترن کیمیاوی به‌عنوان مدیر اجرایی این کارگاه فعالیت کرده است. او دانش‌آموخته آموزش موسیقی و حرکت با نگرش ارف-شول‌ورک، دانشکده کارل ارف و دانشگاه موتزارت سالزبورگ در اتریش است. او در شمار نخستین دانش‌آموختگان ایرانی دانشکده ارف سالزبورگ در سال ۲۰۰۶ است که به همراه گروهی دیگر از دانش‌آموختگان، که در دوره‌های بعد در این دانشکده تحصیل کرده‌اند، تلاش می‌کنند شیوه‌های نوین آموزش موسیقی را بررسی کنند و با نگرشی نو در شیوه‌های آموزشی امروزی به وجود آورند. آنها می‌خواهند با گسترش آگاهی و مهارت‌های لازم و با بسترسازی مناسب، این نگرش نو را جایگزین نگاه‌های کهنه کرده و با حفظ خلاقیت و لذت، آموزش را فراتر از اهداف و در مسیر دنبال کنند. به همین بهانه با وی گفت‌وگو کرده‌ایم:
■ ■ ■
■ به‌عنوان اولین سوال درباره این کارگاه توضیح می‌دهید، اینکه چه اهدافی را دنبال می‌کند و چه چشم‌اندازی برای خود متصور است؟
من به‌عنوان مدیر اجرایی این کارگاه، در ابتدا می‌خواهم توضیحی درباره گروه‌مان بدهم. ما همگی مربیانی هستیم که با هزینه شخصی خود، در دانشکده ارف سالزبورگ درس خوانده‌ایم و بعد از بازگشت به ایران، گروهی مستقل تشکیل داده‌ایم. ما برای خودمان چشم‌اندازی را در نظر گرفته و در همین راستا، اولین کارگاه تابستانی تربیت مربی موسیقی کودک را با نگرش ارف را برگزار کرده‌ایم. البته پیش از این نیز بعضی از افراد گروه، کارگاه‌هایی در تهران و شهرستان‌ها به صورت انفرادی برگزار کردند، اما این کارگاه به شکل منسجم‌تر و با مدت‌زمان بیشتری برگزار می‌شود. در این کارگاه مباحث آموزشی به صورت ۱۵ ساعت کلاس عملی و پنج ساعت سمینار و نشست برگزار می‌شود. هدف اصلی این گروه گسترش روشی درست در مورد نگرش ارف در ایران است و به همین خاطر تبلیغات گسترده‌ای در این‌خصوص انجام داده‌ایم و برای اکثر آموزشگاه‌های موسیقی در شهرهای بزرگ و همچنین تهران، پوستر و بروشور فرستادیم که خوشبختانه متقاضیان نیز از آن استقبال کردند و ۹۶ ثبت‌نام از ۱۷ شهر ایران داشته‌ایم.
■ شما می‌گویید هدف گروه گسترش آموزش موسیقی کودک با نگاه ارف است، اما سا‌ل‌هاست که در ایران این شیوه آموزشی وجود دارد.
بله، در تمام سی و چند سال گذشته آموزش موسیقی کودک با نام کلاس ارف، در ایران وجود داشته، اما اگر با نگاهی دقیق‌تر به این مساله توجه کنیم، متوجه می‌شویم این فعالیت‌ها بیشتر آموزش موسیقی کودک به صورت تجربی بوده، نه نگرش ارف، چراکه «ارف-شول‌ورک» فلسفه، نگرش و دیدگاهی دارد که تا به حال در ایران کمتر مورد توجه قرار گرفته است. ارف یک روش آموزشی نیست، بلکه یک فلسفه، نگرش و دیدگاه است. تاکید می‌کنم، کلاس ارف، فقط کلاس بلز و فلوت ریکوردر و یادگیری نت‌ها و آهنگ زدن نیست و از همه مهم‌تر، کلاس ارف راهی برای رسیدن به کلاس ساز نیست. کلاس ارف، کلاسی گروهی همراه با موسیقی، بداهه‌پردازی و بازی‌های خلاق و هدفمند است. آموزش به‌گونه‌ای در کلاس اتفاق می‌افتد که احتیاج به تمرین، مشق و تکلیف در خانه ندارد. در کلاس ارف نه صندلی جایی دارد، نه میز، نه دفتر و نه کتاب. اگر اسم کلاسی را «ارف» می‌گذارند، بهتر است این نگرش و روش را به شکل صحیح در این کلاس‌ها اجرا کنند.
■ با این حساب ممکن است کسانی که هم‌اکنون در این زمینه فعالیت می‌کنند، واکنشی منفی نسبت به این قضیه داشته باشند؟
اصلا گروه ما قرار نیست روبه روی کسی بایستد یا کار دیگران را زیر سوال ببرد. ما تنها می‌خواهیم فعالیتی آکادمیک انجام دهیم. ضمن اینکه کاری که می‌کنیم، به این معنا نیست که همه فعالیت‌های دیگری که تاکنون انجام شده، اشتباه است. ما تنها می‌خواهیم این نگرش را به صورت صحیح و آکادمیک گسترش دهیم.
■ شرایطی هم برای متقاضیان قرار داده‌اید؟
این کارگاه‌های تابستانی تربیت مربی ارف، آزمون ورودی ندارد. تنها شرط ما این بود که کسانی که در این کلاس‌ها شرکت می‌کنند، با موسیقی آشنایی داشته باشند. به همین خاطر حتی تعدادی از کسانی که در این کلاس‌ها شرکت کرده‌اند، مربیان مهدکودک و مربیان هنر هستند و تا حدودی با موسیقی آشنایی دارند، یا اینکه اصلا مدرس ساز هستند. اما بدون‌شک آنچه در این کلاس‌ها ارائه می‌شود، می‌تواند به همه آنان کمک کند و هر فردی به اندازه خود، از این کارگاه برداشت می‌کند.
■ شما اشاره کردید که مربیان این کارگاه همگی فارغ‌التحصیلان دانشکده ارف سالزبورگ هستند، فعالیت اینها به همین کارگاه محدود می‌شود یا ادامه خواهد داشت؟
شش مربی در این کارگاه فعالیت می‌کنند که پنج نفر آنها در تهران زندگی می‌کنند و تنها یکی از مربیان در «وین» زندگی می‌کند که من برای این کارگاه از او دعوت کردم به ایران بیاید.
این اولین کارگاه تابستانی ماست و بدون‌شک دوست داریم که این فعالیت در آینده نزدیک با برگزاری کارگاه‌های دیگر ادامه داشته باشد، ما همگی به ایران برگشته‌ایم و وظیفه خود می‌دانیم تا این امانت را به صورت صحیح ادامه و تحویل مربیان نسل‌های آینده دهیم.
پیوند خبر : روزنامه فرهیختگان
