آثار بزرگ هیچگاه خلق نمی‌شوند، بلکه توسط آهنگساز درک می‌شوند و به این دلیل، پس از یافتن موجودیت، دیگر نیازی به تکمیل و اصلاح ندارند. همانند کودکی که رفتارهای پدر و مادر خود را تقلید می‌کند، آهنگساز نیز مدام و پیوسته در صدد ادای ادراک ابتدایی خود از اثر است. سیرآفرینش این آثار همانند معجزه غیر قابل باور، اما طبیعی است.